Το όνειρο ενός γελοίου

Το όνειρο ενός γελοίου

«Στην πραγματικότητα είμαστε όλοι αυτόχειρες. Ζούμε την ζωή μας όχι όπως θα θέλαμε, αλλά όπως πρέπει, όπως συμφέρει, όπως βολεύει. Γινόμαστε ξένοι προς αυτήν, αποκομμένοι και απαθείς, ανίκανοι να αντιδράσουμε ακόμα και όταν ο κόσμος καταρρέει. Αν όμως ένα όνειρο αρκούσε για να αλλάξει τα πράγματα;». Ο Θωμάς Κινδύνης επιστρέφει μετά από τρία χρόνια στη σκηνή για να μας μεταφέρει ένα από τα σημαντικότερα έργα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, «Το όνειρο ενός γελοίου», στο «Θέατρο Μορφές Έκφρασης» σε σκηνοθεσία Άννας Σεβαστής Τζίμα.

Ασφάλεια Αυτοκινήτου €42

Εκπτωτικά Πακέτα & Online Σύγκριση. Η φθηνότερη Ασφάλεια Αυτοκινήτου! Ένα όνειρο γίνεται αιτία να αλλάξει ένας άνθρωπος για πάντα. Ένας άνθρωπος που μέχρι εκείνη τη νύχτα, προετοιμαζόταν για να βάλει τέλος στη δίχως νόημα ζωή του.  Από το όνειρο και μετά, θα παλέψει για έναν κόσμο διαφορετικό. Έναν κόσμο τόσο απίστευτα όμορφο και αληθινό, που μόνο ένας γελοίος άνθρωπος θα μπορούσε ποτέ έστω και να πιστέψει ότι μπορεί να υπάρξει! Γραμμένο το 1877, «Το όνειρο ενός γελοίου»αποτελεί ένα αριστούργημα γραφής και πλοκής που οδηγεί τον θεατή βήμα βήμα από έναν κόσμο εχθρικό για τον άνθρωπο, κενό από αξίες και ιδανικά, έναν κόσμο που βρίσκεται στο ζενίθ της αυτοκαταστροφικής του μανίας, στην άλλη πλευρά – εκεί όπου η ζωή είναι γεμάτη, η ευτυχία πηγάζει από την αγάπη που κρύβουμε μέσα μέσα μας και ο άνθρωπος μπορεί να επικοινωνεί, να νιώθει, να χαίρεται που υπάρχει και να ζει αληθινά. Ο Θωμάς Κινδύνης, υπεύθυνος για διασκευή του κειμένου και την ερμηνεία, μιλά στο ethnos.gr γι αυτό το «όνειρο» Υπάρχει ένα όνειρο που θα αρκούσε για να αλλάξει τα πράγματα στις ζωές μας. Και ποιο είναι αυτό; Είναι το όνειρο εκείνο που θα μας αποκαλύψει την αλήθεια. Κι αυτή η αλήθεια είναι απλή και ξεκάθαρη θα μπορούσαμε να την διατυπώσουμε έτσι: να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας, αφού πρώτα βρούμε τον εαυτό μας. Αυτό είναι όλο κι όλο τίποτα άλλο δε χρειάζεται, απολύτως τίποτα. Είναι μια χιλιοειπωμένη αλήθεια που όμως δεν έγινε βίωμα ποτέ! Ας κάνουμε το όνειρο αυτό αλήθεια με το να ξανακοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια, να αρχίσουμε να τον ακούμε και να του δίνουμε εκείνα που μπορεί να βιώσει εύκολα. Ο άνθρωπος είναι κατά βάση καλός ας τον δούμε έτσι και όχι σαν μηχανή ή σαν ένα μέσο για να κάνουμε τη δουλειά μας. Και τότε όλα θα μεταμορφωθούν όπως σ' ένα όνειρο. Επιστρέφετε στο θέατρο μετά από τρία χρόνια. Σε τι σας έκανε σοφότερο αυτή η αποχή από τη σκηνή; Tρία χρόνια είναι και πολλά και λίγα. Όμως αυτό που μ' έκανε σοφότερο είναι που είδα τους μαθητές μου να αλλάζουν και να πλησιάζουν την ευτυχία. Να γίνονται σοφότεροι και πιο ικανοί και για τους εαυτούς τους αλλά και για να μπορούν να βοηθούν άλλους. Έχω δημιουργήσει τον «Αρμονικό Κύκλο» όπου παράλληλα με το θέατρο οι μαθητές μου μπορούν να αποκτήσουν τη γνώση του εαυτού. «Το όνειρο ενός γελοίου» είναι ένα εμβληματικό έργο ενός μεγάλου συγγραφέα. Πόσο σημαντικό είναι το ανέβασμα τέτοιων έργων σήμερα; Σε μια εποχή που βασιλεύει η σύγχυση, η αυτοκαταστροφική μανία και μια προσπάθεια να εξευτελιστεί κάθε ιερό και όσιο, μόνο έργα μεγάλων ποιητών και συγγραφέων που εμπνέουν και καθοδηγούν, δίνοντας λύσεις, πρέπει να ανεβαίνουν. Πρέπει πάλι να οριοθετήσουμε την Τέχνη. H Τέχνη οφείλει να προσφέρει αισθητική και η αισθητική είναι ομορφιά, αρμονία, ελπίδα. Τέτοια συστατικά σε μεγάλα κλασσικά έργα τα βρίσκουμε. Ο Ντοστογιέφσκι εκτός από μεγάλος συγγραφέας είναι ένας μύστης, ένας προφήτης και ένας ανακουφιστής πόνου στη μεγάλη τραγωδία του ανθρώπου.